„Pracujmy razem dla zbawienia dusz.
Mamy tylko nasze życie – jeden dzień – by je ratować.
Następnym dniem będzie wieczność”.
Różne święta maryjne ubogacają rok liturgiczny, dając nam wiele okazji do rozważania życia Maryi oraz Jej miejsca w życiu Kościoła. W duchowości terezjańskiej bardzo istotne miejsce zajmuje miłość i pobożność do Matki Bożej. Dlatego też do ważniejszych świat maryjnych przygotowujemy się poprzez odprawianie nowenny dla głębszego wniknięcia w tajemnicę życia Maryi.
Najczęściej zwracam się do Matki Bożej: Najświętsza Panienko lub Mamusiu Kochana, to pomaga mi pamiętać o Jej dobroci i wspaniałych cechach dobrej i kochającej mamy. Codziennie rano zawierzam siebie Matce Bożej i wiem, że jest ze mną przez cały dzień.
29 lipca br. w Łomży na zakończenie rekolekcji zakonnych siostra Dawida Prusińska obchodziła Jubileusz 25. lecia profesji zakonnej. Jubileusz to czas szczególnej łaski nie tylko dla samej Jubilatki, ale i dla całego Zgromadzenia, które wspólnie przeżywa dziękczynienie oraz ma udział w duchowych łaskach.
W dniu 1 sierpnia przypada 85. rocznica założenia Zgromadzenia Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus (1936). Świątobliwy pasterz biskup Adolf Piotr Szelążek dekretem erekcyjnym powołał do istnienia Zgromadzenie, które swój charyzmat realizuje „Szerząc miłość dla Najwyższej Miłości”.
Trudnym czasem zarówno dla biskupa, jak i diecezji łuckiej był okres II wojny światowej. We wrześniu 1939 roku Łuck i cała diecezja zostały zajęte przez wojska radzieckie. Nowa władza sowiecka wyrzuciła biskupa z jego siedziby, zamknęła kurię i seminarium duchowne. Biskup Szelążek zamieszkał w gmachu dawnego kolegium jezuickiego.
W czasie formacji, gdy już odkryłam, że ufność wobec dobroci i troskliwości Jezusa jest moją tajemnicą życia, jedna z sióstr podarowała mi cytat św. Teresy od Dzieciątka Jezus, który wyrażał wszystko: „Ufność, zawierzenie – to dłoń Jezusa, która prowadzi”.
Na zakończenie rekolekcji obchodzony był uroczyście jubileusz 25-lecia ślubów zakonnych s. Bernardy Karasińskiej. Dla całego Zgromadzenia była to chwila wyjątkowej wdzięczności Panu Bogu za dar ocalenia życia i łaskę powołania s. Bernardy.
W duchowości terezjańskiej bardzo istotne miejsce zajmuje miłość i pobożność do Matki Bożej. Szczególnie uroczyście obchodzimy święto Matki Kościoła jako jedno z głównych świąt Zgromadzenia. Oprócz tego Siostry Zgromadzenia św. Teresy od Dzieciątka Jezus, w wyniku przyłączenia do Karmelu, czczą Matkę Bożą Szkaplerzną.
Historia mojego predykatu była bardzo krótka i intensywna! W postulacie, gdy dowiedziałam się, że każda z Sióstr Terezjanek ma tzw. predykat, który mówi o pewnej tajemnicy relacji z Bogiem lub Świętą/ym, zbliżającym do Niego, ja nie chciałam z jego wyborem czekać 8 lat.
Odpowiadając na wezwanie Pana, który powołał nas do praktykowania rad ewangelicznych, siostry oddają się Bogu poprzez profesję wieczystą. Przez posługę Kościoła zostajemy konsekrowane Bogu i włączone do Zgromadzenia. Tradycją jest, że podczas ślubów wieczystych obieramy sobie szczególną "tajemnicę wiary" (predykat), którym chcemy żyć w kolejnych latach życia zakonnego.
