„Wiem, że Dobry Bóg nie potrzebuje nikogo, aby mógł dopełnić swojego dzieła. Niemniej jednak, tak jak pozwala
On zręcznemu ogrodnikowi wyhodować rzadkie i delikatne rośliny, dając mu potrzebną do tego umiejętność,
sobie zaś rezerwując troskę o użyźnianie ziemi, tak i Jezus pragnie, by Mu pomagano w Boskiej uprawie dusz”.
Zgromadzenie Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus od początku swego istnienia oddawało się pracy wychowawczej wśród dzieci i młodzieży, szerzeniu Królestwa Bożego w duszach oraz dziełom apostolskim i charytatywnym. Podejmowane w Zgromadzeniu duszpasterstwo zmierza do umacniania w wierze młodych ludzi, by mogli kierować się w swoim życiu Ewangelią. Działalność duszpasterska realizuje się głównie za pomocą spotkań, osobistych kontaktów z młodymi, współpracy i wzajemnym wsparciu w grupach formacyjnych. Siostry Terezjanki w głoszeniu Dobrej Nowiny, wykorzystują także media społecznościowe, aby łatwiej dotrzeć do młodzieży i w ten sposób kształtować w nich dojrzałe człowieczeństwo i wspierać duchowy rozwój.
Działalność terezjańskiego duszpasterstwa ma na celu ukazywanie ludziom drogi do świętości św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Przykładem apostolskich działań Zgromadzenia podejmowanych zgodnie z charyzmatem jest Terezjańskie Apostolstwo Ufności. Zrzesza ono dzieci i młodzież, które pogłębiają życie religijne poprzez poznawanie duchowości małej drogi św. Teresy z Lisieux. Formacja młodych ludzi opiera się na posłudze towarzyszenia duchowego w ich zmaganiach codziennego życia oraz proponowaniu dobrych wzorców, wśród których jest św. Teresa, duchowa opiekunka Terezjańskiego Apostolstwa Ufności. Ona sama napisała w Dziejach duszy: „Ach! Ileż dusz doszłoby do świętości, gdyby były należycie prowadzone. Wiem, że Dobry Bóg nie potrzebuje nikogo, aby mógł dopełnić swojego dzieła, niemniej jednak, tak jak pozwala On zręcznemu ogrodnikowi wyhodować rzadkie i delikatne rośliny, dając mu potrzebną do tego umiejętność, sobie zaś rezerwując troskę o użyźnianie ziemi, tak i Jezus pragnie, by Mu pomagano w Boskiej uprawie dusz”.
Najistotniejszym celem apostolskich zadań Zgromadzenia jest troska o dobro duchowe młodych ludzi. Duszpasterstwo Młodzieży i Powołań w naszym Zgromadzeniu wpisuje się w apostolski i wychowawczy wymiar charyzmatu, poprzez indywidualne towarzyszenie młodym w ich rozwoju duchowym. W tym celu organizujemy dni skupienia, rekolekcje, wyjazdy wakacyjne, wyjazdy na Światowe Dni Młodych, Diecezjalne Dni Młodych, warsztaty artystyczne, muzyczne i kolędników misyjnych. Wdrażamy młodych do czynnego udziału w życiu liturgicznym i wspomagamy ich duchowy rozwój do pełnej dojrzałości w wierze. Oprócz propozycji dni skupienia, wychodząc na przeciw młodym, prowadzimy Dni Otwartej Furty, spotykając się z poszukującymi i rozeznającymi drogę życia.
Umożliwiamy młodzieży zatrzymanie się, wsłuchanie się w głos Boga, który przemawia do człowieka w ciszy jego serca. Służą temu modlitwa, konferencje, rozmowy, spotkania z siostrami, uczestnictwo w modlitwie brewiarzowej oraz wspólne posiłki i prace.
Włączamy się również w różnego rodzaju działalność ewangelizacyjną Kościoła, spełniając obowiązek dzielenia się wiarą, która wzrasta jeśli jest przekazywana. Podejmujemy posługę głoszenie Dobrej Nowiny w grupach ewangelizacyjnych i charyzmatycznych, poprzez ewangelizację na polach Lednickich, Przystanku Jezus, indywidualnych spotkaniach z osobami. Wśród całej gamy posług charyzmatycznych, pierwszeństwo stanowi wytrwała i cierpliwa modlitwa, która połączona z ofiarą i wyrzeczeniem przynosi skuteczność naszym dziełom apostolskim. Święta Teresa ujęło to w jednym zdaniu: „Tylko przez modlitwę i ofiary możemy być użyteczne Kościołowi”.
Święta Teresa w Karmelu odkryła swoje posłannictwo modlitwy za pasterzy Kościoła, którzy powinni świecić przykładem Ludowi Bożemu. Kapłan jest jak Mojżesz, prowadzący Kościół bezpieczną drogą do Ziemi Obiecanej. Chociaż pełni on tak ważną i świętą misję pozostaje człowiekiem słabym. Zrozumiała to św. Teresa z Lisieux, która wyznała: „Spotkałam wielu świętych kapłanów i widziałam, że jakkolwiek ich wzniosła godność wynosi ich ponad aniołów, to jednak pozostają oni ludźmi słabymi i ułomnymi”.
Zgromadzenie od początku istnienia kontynuuje przesłanie Patronki św. Teresy od Dzieciątka Jezus dotyczące modlitwy za kapłanów. Zgodnie z tradycją, w każdy czwartek siostry ofiarują swoje modlitwy, cierpienia, trud pracy oraz podjęte ofiary w intencji uświęcenia kapłanów. Od wielu lat angażują się także w animacje i prowadzenie Misji św. Teresy od Dzieciątka Jezus, Misji modlitwy za kapłanów, założonej we Francji (1985 r.), a od 1995 roku istniejącej również w Polsce.
Na wzór św. Teresy z Lisieux, osoba przynależąca do Misji, modli się codziennie do Matki Bożej kapłanów w intencji przydzielonego kapłana. W ten sposób staje się duchowym towarzyszem, jakby „aniołem” w życiu kapłana. Osoby dorosłe zaangażowane w Misję, odbywają systematycznie formację duchową poprzez udział w katechezach formacyjnych, prowadzonych przez animatora raz w miesiącu. Każde spotkanie poprzedza udział we Mszy św. Podczas katechez rozważane jest Słowo Boże, zgłębiana duchowość św. Teresy od Dzieciątka Jezus, tak aby na jej wzór być „miłością w sercu Kościoła”. W formacji duchowej istotnym ćwiczeniem jest codzienna praktyka modlitwy w milczeniu – adoracja Jezusa w swoim sercu. Ważna jest troska o własny rozwój życia duchowego; częste korzystanie z sakramentu pokuty i pojednania, przyjmowanie Komunii świętej, udział w Eucharystii i adoracja Najświętszego Sakramentu. Osoby przynależące do Misji św. Teresy od Dzieciątka Jezus uczestniczą w duchowej walce o świętość życia kapłanów i jedność Kościoła.
Obok działalności ściśle apostolskiej Zgromadzenia podejmujemy prace, które służą całej społeczności Kościoła lokalnego. Siostry zakrystianki mają niejako z urzędu tę możliwość bycia często wobec Chrystusa w Najświętszym Sakramencie i są w pierwszym rzędzie zaproszone na to codzienne spotkanie z obecnym i żyjącym Panem w swoim Kościele. To ich przebywanie, częste przechodzenie przed Najświętszym Sakramentem, staranne przygotowanie całej liturgii, udział w niej, wreszcie chwile osobistej adoracji — spełniają również funkcję wymownego znaku i wzoru zachowań dla wiernych. Może to być stałym wyrazem ich apostolstwa, prowadzącego innych do ożywienia wiary i miłości względem tej rzeczywistej obecności Pana. Pogłębienie osobistego życia wewnętrznego i realizacja apostolatu dokonuje się na drodze wytrwałej i wielkiej troski o małe rzeczy w tej świętej posłudze.
Inną, nie mniej ważną formą posługi apostolskiej, podejmowaną przez nasze Zgromadzenie, jest współpraca sióstr z księżmi proboszczami w prowadzeniu kancelarii parafialnej. Kancelaria parafialna jest miejscem realizacji podstawowych celów wspólnoty parafialnej, tak administracyjnych jak i duszpasterskich. To w niej powinno dokonywać się autentyczne ubogacenie wiernych duchowymi dobrami Kościoła przy zachowaniu podstawowych reguł administrowania wspólnotą. Siostry w tej posłudze mają okazję spotkać się nie tylko z praktykującymi katolikami, ale także tzw. „katolikami z metryki”. Dlatego też życzliwe i uprzejme załatwianie spraw może wpłynąć na zbliżenie się do Kościoła, nawet obojętnych religijnie.
Zgromadzenie zwłaszcza na Ukrainie, podejmuje różne prace i posługi, nie koniecznie bezpośrednio związane z głoszeniem Ewangelii, aby poprzez świadectwo życia zakonnego wskazywać ludziom na rzeczywistość nadprzyrodzoną. Siostry angażują się w prowadzenie muzeum im. Józefa Konrada Korzeniowskiego, w naukę języka polskiego, pracę w bibliotece szkolnej, gdzie obok głównego nurtu pracy mają możliwość przekazywania również wartości duchowych.
s. Teresa Kalska