„Na ziemi nie trzeba się przywiązywać do niczego, nawet do najniewinniejszych rzeczy,
gdyż zabraknie ich wam w chwili, gdy najmniej o tym się myśli.
Jedynie to, co wieczne, może nas zadowolić”.
Podejmując w niniejszej katechezie temat nawrócenia dotykamy samej istoty duchowego przeżywania Wielkiego Postu i przygotowania do Wielkanocy. Chcemy spojrzeć na nawrócenie w kontekście całego życia duchowego, w kontekście drogi duchowego zjednoczenie z Bogiem.
W tym roku początek był bardzo intensywny. Nałożyło się kilka wydarzeń, których nie mogło zabraknąć w naszym kalendarzu. Pierwszym oczywiście był Dzień Oruro – taki bardzo patriotyczny dzień, w którym przypominamy o odzyskanej wolności i niezależności miasta, które może poszczycić się piękną historią i pracowitością tutejszych górników. Pod koniec tego samego tygodnia już świętowaliśmy Karnawał. Jest to tak bardzo ważne wydarzenie, jak Boże Narodzenie czy Zmartwychwstanie.
Kilka dni temu obchodziliśmy Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Aby uczestniczyć z tej okazji w Eucharystii, w Bazylice św. Piotra, czekałyśmy ponad godzinę. Kolorowy, barwny tłum osób Życia Konsekrowanego przewijał się w serpentynowej kolejce. Twarze wszystkich były radosne i uśmiechnięte. Wielu z nich wiekiem nie przekroczyło jeszcze trzydziestu lat.
W przeddzień 28. rocznicy śmierci Sługi Bożego ks. Kazimierza Hamerszmita uczniowie i nauczyciele Szkoły Podstawowej nr 2 w Suwałkach, pod kierunkiem siostry Teresy Kalskiej, zaprezentowali krótki montaż słowno-muzyczny poświęcony osobie zmarłego proboszcza naszej parafii i kandydata na ołtarze.
Niezależnie od czasów, sytuacji społecznej i politycznej, kultury narodowej, w których przychodzi żyć i pełnić posługę kapłanom, podstawy ich duchowości i aktywności apostolskiej pozostają niezmienne. Są nimi duchowa więź z Chrystusem, która trwa i formuje się przez osobistą modlitwę, rozważanie słowa Bożego, życie Eucharystyczne.
Niedziela. Z szeroko otwartych drzwi kościoła w Alencon zaczęła wypływać fala ludzka na ulicę. Pierwsze szeregi tejże fali stanowili ludzie, którzy mało co mieli do powiedzenia Panu Bogu. Na nich czekali już przed kościołem ci, którzy w ogóle nie doznawali potrzeby porozmawiania ze swoim Stwórcą.
Wiara nie może pozostać tylko na poziomie osobistych przekonań, lecz winna stać się całościowym oddaniem się Bogu. Winna przejawić się w formie osobistego zaangażowania, przylgnięcia do poznanej prawdy i przyzwolenia, by nas pociągała ku nieskończonym horyzontom ukazywanym przez mądrość Bożą.
Adolf Piotr Szelążek pochodził z rodziny drobnoszlacheckiej herbu Korczak. Urodził się 30 lipca 1865 r. w Stoczku Łukowskim na Podlasiu, na ziemi okupionej krwią męczenników za wiarę i za Ojczyznę. Miał dwóch braci: Władysława i Juliana. W wieku dwóch lat przeżył śmierć matki i młodszego brata.
W dniach 26-28 stycznia 2024 roku we wspólnocie sióstr Terezjanek w Berdyczowie na Ukrainie odbyły się rekolekcje dla dziewcząt pod hasłem „Gwiazda drogą do prawdziwego skarbu”. Wzięły w nich udział dziewczęta z Berdyczowa i Łucka.
Po dwóch tygodniach rejsu, wiosną 1934 roku, Maria zeszła na polski ląd w nowo wybudowanym porcie w Gdyni. Orkiestra marynarki wojennej powitała przybyszów zza oceanu ,,Mazurkiem Dąbrowskiego”. Wszędzie powiewały polskie flagi. Maria była w wolnej Polsce.
