„Na ziemi nie trzeba się przywiązywać do niczego, nawet do najniewinniejszych rzeczy,
gdyż zabraknie ich wam w chwili, gdy najmniej o tym się myśli.
Jedynie to, co wieczne, może nas zadowolić”.
W Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana, wraz z całym Kościołem po raz kolejny uwielbiamy Boga za dar papieża Franciszka, biskupów, kapłanów i diakonów, którzy wypełniają misję powierzoną przez Jezusa Chrystusa. Zanosimy również nasze gorące prośby, aby byli gorliwymi i oddanymi Bogu i ludziom pasterzami.
Dla wielu chrześcijan ożywcze promienie słońca przypominają Jezusa Chrystusa, który oświetla blaskiem zmartwychwstania ciemności świata. Na modlitwie zwracamy swój wzrok i serce ku niebu, oczekując łask Bożych od tego, który jest Wiecznym Słońcem Wschodzącym z Wysoka (proroctwo Zachariasza - Benedictus). Pragniemy podzielić się z wami wydarzeniami minionego miesiąca, które są darem i łaską od Boga. Żyjąc na co dzień w promieniach Wiecznego Światła, mamy za co dziękować i czym się cieszyć.
Siostra Paulina Klejny wraz z naszą postulantką Alejandrą przygotowały czuwanie przed Zesłaniem Ducha Świętego. Natomiast s. Joanna Olszewska nadal przebywa na swoim wypoczynku w Polsce, ale stara się mocno, by nudy nie było.
W duchowości terezjańskiej poniedziałek po Zielonych Świątkach, wspomnienie Matki Kościoła, obchodzone jest w Zgromadzeniu w rycie uroczystości jako jedno z głównych świąt, po święcie patronalnym. Maryja zajmuje w duchowości każdej terezjanki szczególne miejsce, jako Ta, która prowadzi do Jezusa i uczy słuchania Bożego Słowa.
Bez oficjalnego białego stroju, ale z sercem pełnym wdzięczności, dzieci komunijne wyjechały autokarem na krótką pielgrzymkę do Rokitna. Wspólny piknik w przepięknym zakątku rokitniańskiej plebanii, zwieńczył komunijny wyjazd. Radość z bycia razem wyraziła się przez: wspólną modlitwę, śpiew i zabawę.
Dnia 21 maja 2023r., s. Teresa Kalska, podczas rekolekcji dla diakonów Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie, skierowała słowo na temat: Oczekiwania sióstr zakonnych wobec kapłanów.
Zapamiętałam obraz św. Teresy od Dzieciątka Jezus, który był w moim domu rodzinnym. Była także książeczka o świętej. Na tytułowej stronie widniało zdjęcie świętej Teresy w pięknej sukni z włosami upiętymi do góry, jakby chciała być poważniejsza, wyższa, wzbudzająca zaufanie. Wówczas jeszcze była nikła moja wiedza o świętej, ale pragnęłam naśladować ją w upinaniu włosów.
Wszyscy z rodziny Martin i Guerin niepokoili się o stan zdrowia małej Tereski. Z pomocą przyszła Najświętsza Maryja Panna, która swoim pięknym uśmiechem uzdrowiła zranione serce małej dziewczynki. Tereska dzięki łasce Bożej znowu stała się radosną, pełną życia i odważną dziewczynką.
Duchowość św. Tereski wpłynęła na moją relacje z Bogiem, jest bardziej mi Ojcem, a ja Jego córką. Wychowywałam się bez ojca, a Teresa nauczyła mnie miłości dziecięcej względem Boga. Nie mając ojca ziemskiego, mam Ojca Niebiańskiego. Teresa stała się moją przewodniczką duchową.
Trwamy w roku Jubileuszu 150. rocznicy urodzin św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Z tej okazji podejmujemy wiele inicjatyw, które kierują nasz wzrok na duchową drogę i przesłanie Świętej. Treści te pojawiają się na bieżąco na stronie internetowej Zgromadzenia. Kolejną, tym razem muzyczną inicjatywą jest opracowana Koronka Dziecięctwa Duchowego.
