Bóg powołuje w różnym czasie, miejscu, wieku, na różne sposoby i zostawia w sercu zawsze delikatny głos, który jest zaproszeniem do dania odpowiedzi. Zaproszenie, które usłyszała w swoim sercu siostra Judyta Jankowska CST, jest do tej pory tajemnicą, którą nie potrafi zrozumieć. Przed wstąpieniem do Zgromadzenia miała, rzec można, wszystko: dobrą pracę, zapowiadające się awanse, mieszkanie, wspaniałą rodzinę.
Maryja napełniona łaską Bożą przyjęła bolesne doświadczenie odrzucenia. Przebaczyła tym, którzy odrzucili Ją i Jej Jedynego Syna. Co więcej, sama nigdy nikogo nie odrzuca, nie osądza i nie potępia, ale przygarnia wszystkich grzeszników. W Niepokalanym Sercu Maryi każdy z nas może znaleźć schronienie.
Słowa „powołanie” nie należy rozumieć w sensie zawężającym, odnosząc je jedynie do tych, którzy idą za Panem drogą szczególnej konsekracji. Wszyscy jesteśmy powołani do uczestniczenia w misji Chrystusa, polegającej na zjednoczeniu rozproszonej ludzkości i jednaniu jej z Bogiem. Mówiąc bardziej ogólnie, każdy człowiek, jeszcze zanim doświadczy spotkania z Chrystusem i przyjmie wiarę chrześcijańską, otrzymuje wraz z darem życia fundamentalne powołanie.
W kolejnym dniu Tygodnia Modlitw o Powołania zapraszam do wysłuchania świadectwa siostry Agnieszki Jaworskiej CST o jej drodze rozeznawania powołania do życia zakonnego. Od urodzenia siostra Agnieszka związana jest z Mazowszem. Bardzo kocha kwiaty, lasy, zachody słońca, a najbardziej zachwyca ją prostota małego dziecka. Mając 16 lat nawiązała kontakt z Siostrami Terezjankami w Ostrowi Mazowieckiej i wkrótce po tym wstąpiła do zgromadzenia.
W Tygodniu Modlitw o Powołania na terezjańskich stronach i mediach społecznościowych będziemy publikować świadectwa o powołaniu sióstr Terezjanek. Troska o nowe powołania do służby Bogu w Kościele wyraża się przede wszystkim w gorącej modlitwie za młodych ale również w pomocy w odczytywaniu i rozeznawaniu woli Bożej.
Św. Teresa od Dzieciątka Jezus zachwyciła się milczącą postawą Maryi. Pokorne milczenie Matki Zbawiciela to modlitwa bez słów i bez obrazów. To adoracja tajemnic Bożych. Przez milczenie Maryja pozwoliła wejść Bogu w swoje życie i dokonać w nim zupełnego przewrotu.
Wspominając rocznicę przynależności do wielkiej Rodziny karmelitańskiej wyrażamy Bogu dziękczynienie za udział we wszystkich duchowych łaskach Karmelu oraz przywilej korzystania z Liturgii Zakonu Karmelitańskiego. Na mocy tejże przynależności nasze Zgromadzenie oraz Zakon Ojców Karmelitów mają prawo do wzajemnej łączności, współpracy i świadczenia sobie pomocy, zachowując jednocześnie własną odrębność i jurysdykcję.
W uwielbieniu Pana nieba i ziemi Matka Boża użycza swojego głosu wszystkim odkupionym stworzeniom, dlatego św. Teresa utożsamia się z głosem Najświętszej Dziewicy. W ten sposób wysławia Boga razem z Matką Kościoła za otrzymane łaski oraz odnajduje Boże miłosierdzie.
Dyspozycyjność Maryi, aby bezinteresownie służyć drugiemu człowiekowi, stała się motywacją dla św. Teresy. Poruszona służebną postawą Matki Bożej, zachwycona Jej dobrocią i gorliwością w okazywania innym pomocy, św. Teresa od Dzieciątka Jezus zapragnęła, jak Matka Boża rozsiewać wszędzie ziarna miłosierdzia.
Pasterz woła po imieniu, każdą osobę, którą wybrał do Swojej misji, ale też do szczególnej bliskości i współpracy w dziele miłości i miłosierdzia na ziemi. Wszyscy wybrani – powołani, są Mu bliscy! Może do Ciebie umiłowany młody człowieku Bóg już posłał zawołanie: Pójdź za Mną!
