Dzień imienin w Polsce celebrowany jest bardzo chętnie. Niektórzy jednak większą uwagę przykładają do celebracji dnia swoich urodzin. Jest to jak najbardziej uzasadnione. Niemniej w jednym i drugim przypadku chodzi o pamięć, która jest wdzięcznością, troską o osobę, co do której mamy sentyment, szlachetne uczucia. Tradycją jest, iż w tym dniu wypada wręczyć upominek lub złożyć życzenia. To bardzo miły gest, który wprawia w dobry nastrój każdego – nawet tę osobę, która nie obchodzi tego rodzaju świąt.
Dzień dzisiejszy to dzień imienin Adolfa Piotra Szelążka, biskupa łuckiego, Założyciela sióstr Terezjanek. Biskup Szelążek rozpalony miłością do św. Teresy od Dzieciątka Jezus, jej małą drogą, którą sam tak bardzo ukochał i na którą wstąpił, postanowił powołać do istnienia Zgromadzenie. Pragnął, aby w jego diecezji były siostry, które tą drogą będą podążać i pociągać na nią innych. Szczególnie zależało mu na dzieciach i młodzieży, aby wśród zawirowań świata mieli mocne podwaliny wiary, umocnione przez wstawiennictwo świętych. Zamierzonemu dziełu Pan Bóg pobłogosławił i 1 sierpnia 1936 roku biskup Adolf Piotr Szelążek założył Zgromadzenie, które odtąd żyło według ducha swojej patronki – św. Teresy od Dzieciątka Jezus.
Jest to niewątpliwie najpiękniejszy prezent otrzymany od Założyciela dla założonego Zgromadzenia. A nam, wszystkim członkiniom pozostaje wierne wypełnianie otrzymanego charyzmatu, a jednocześnie wsłuchiwanie się w powiew Ducha, aby nowymi sposobami, metodami i narzędziami przepowiadać i głosić małą drogę. Niewątpliwie, jest to najwspanialszy dar, jaki każda z nas może ofiarować swemu Ojcu – Założycielowi. Ojciec, matka rodziny cieszą się z osiągnięć swoich dzieci, ich postępem na drodze dojrzałości ludzkiej, chrześcijańskiej i społecznej i życiowym powołaniem. Możemy tylko domniemywać, że realizowany przez nas charyzmat założycielski, jaki przekazał nam Biskup – Założyciela raduje jego serce.
Biskup Szelążek wyniósł z domu rodzinnego zakorzenienie w wierze i przynależność do Kościoła. Głębokie nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny, które wyniósł z rodzinnego domostwa, pozostało w nim do samego końca. To synowskie oddanie miało swoje odbicie w zawierzeniu Maryi, ofiarowywaniu Jej wszystkich dzieł, pisanych prac, przeżywanych radości i trudności. Wychowany w duchu patriotyzmu i tolerancji, w okresie wzmożonej akcji rusyfikacji i ateistycznej, umiał opowiedzieć się za najwyższymi wartościami. Dlatego Bóg, Honor, Ojczyzna, to słowa: klucze do jego duchowości. Wyjątkowo zdolny i pracowity, umiejący godzić obowiązki stanu duchownego i pracę na rzecz najuboższych. Odznaczający się nieprzeciętną inteligencją i umiejętnościami organizacyjnymi. Wiele innych talentów, w które wyposażył Adolfa Piotra Szelążka Pan Bóg, umiał pomnożyć i dzielić się z innymi.
Takiego człowieka, kapłana, biskupa, Założyciela, Sługę Bożego w dniu dzisiejszym w sposób szczególny wspominamy.
Do niego tak bardzo odnoszą się słowa, które wypowiedziała św. Teresa od Dzieciątka Jezus, jego duchowa siostra i przyjaciółka:
Jestem maleńką duszą, która może ofiarować Panu Bogu tylko maleńkie rzeczy, i to jeszcze często mi się zdarza pominąć okazje do tych małych ofiar, które dają duszy tyle pokoju; nie zniechęcam się tym jednak, godzę się posiadać nieco mniej pokoju i staram się być na przyszłość uważniejsza.
I odpowiedzią na słowa Teresy, biskup Szelążek ujmuje to w jednym zdaniu:
Nie tylko pewna cząstka, ale wszystka chwała człowieka, to co w nim widzimy dobrego, co z człowieka czyni potęgę, spoczywa w jego duszy.
Obyśmy jak najczęściej sięgali do duchowej spuścizny biskupa, nią żyli i przekazywali tym, do których Boża Opatrzność nas powołuje.
s. Dawida Prusińska CST
