Terezjańskie Q&A

Dzieciństwo kojarzy się nam zazwyczaj z radością, szczęściem i zabawą. Św. Teresa od Dzieciątka Jezus, jak każde dziecko, w dzieciństwie miała swoje ulubione zabawy.

W ciągu roku następują po sobie cztery pory roku: wiosna, lato, jesień i zima. Św. Teresa od Dzieciątka Jezus szczególnie lubiła porę roku, która rozpoczyna się 22 grudnia.

Dobry Bóg stworzył świat pełen pięknych kolorów. Każdy z nas ma upodobanie do pewnych odcieni barw. Jedni lubią ciepłe kolory, a inni zimne.

Każdy człowiek potrzebuje chwili wytchnienia i odpoczynku. Św. Teresa od Dzieciątka Jezus lubiła wakacje, które zawsze spędzała w towarzystwie najbliższych.

Każdy może być świętym! Bóg nie zraża się naszymi wadami, czy słabościami. Mocą swojej łaski potrafi przemienić każdego grzesznika w wielkiego świętego.

Istnieją różne sposoby zdobywania informacji o otaczającym nas świecie. W dzieciństwie większość z nas poszerzała swoją wiedzę przez edukację w szkole.

Boże Narodzenie to niezwykłe i cudowne święta. Dzieciątko Jezus obdarza nas swoimi łaskami, błogosławieństwem, a przede wszystkim darem bezinteresownej miłości i pokojem.

Gest otwartych dłoni oznacza, że nic nie ukrywamy, jesteśmy wolni i nic nie posiadamy. Puste ręce są znakiem gotowości na przyjęcie darów od Boga.

Podczas snu nasze ciało i umysł odpoczywają. Wówczas powstają obrazy senne na podstawie przeżytych w ciągu dnia sytuacji i towarzyszących nam emocji.

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus obiecała, że będzie pomagać ludziom z nieba. Każdy, kto z wiarą pomodli się do niej może otrzymać niewidzialną różę, a nawet deszcz róż.

Św. Teresa, jak większość dzieci na świecie bardzo lubiła zwierzęta. Była wdzięczna Bogu za to, że stworzył piękny świat i rozmaite zwierzęta.

Ludwik i Zelia Martin to wyjątkowe małżeństwo. Wszystkie ich córki wstąpiły do zakonu. Papież Franciszek ogłosił ich świętymi Kościoła katolickiego.

Św. Teresę od Dzieciątka Jezus zazwyczaj przedstawia się z różami w dłoniach. Wiele osób sądzi, że to jej ulubione kwiaty. Jednak Teresa z Lisieux bardziej od róż lubiła stokrotki.

Każdy czasem odczuwa strach. Boimy się najczęściej tego, co jest nam nieznane. Nawet święci niekiedy odczuwali lęk. Potrafili go jednak pokonać dzięki łasce Bożej.

Tytuł Doktora Kościoła w Kościele Katolickim otrzymało dotychczas tylko 36 świętych. Wśród nich są 4 kobiety. Św. Teresa od Dzieciątka Jezus jest jedną z tych wyjątkowych niewiast.

Państwo Martin mieli pięć córek, które otaczali troskliwą miłością. Św. Teresa od Dzieciątka Jezus bardzo kochała swoje rodzeństwo. Z siostrami łączyły ją bliskie i serdeczne relacje.

Każdy z nas potrzebuje przyjaciół. Nie musimy mieć ich wielu. Wystarczy jedna lub dwie osoby, którym ufamy i bez obawy powierzymy nasze sprawy.

Biżuteria podkreśla piękno kobiety. Może być wykonana ze szlachetnych materiałów, takich jak złoto i srebro lub ze zwykłych surowców, takich jak drewno lub modelina.

W archiwum klasztoru w Lisieux znajdują się zdjęcia sióstr Karmelitanek, a wśród nich fotografie św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Zdjęcia zostały wykonane w Alencon i Lisieux.

Podróżując po kraju lub poza granicami swojej ojczyzny odkrywamy nieznane miejsca oraz poznajemy nowe osoby. Przemieszczając się w różne miejsca ubogacamy się nowymi doświadczeniami.

Znajomość języków obcych jest bardzo przydatna, szczególnie dla osób, które dużo podróżują i chcą porozumieć się z osobami z innych krajów. Sługa Boży biskup Szelążek biegle władał kilkoma językami.

Sługa Boży biskup Adolf Piotr Szelążek zlecał i wspierał budowanie nowych budynków sakralnych. Chciał, by wierni mogli modlić się i uczestniczyć we Mszy świętej w poświęconych Bogu kościołach.

Zamek Bierzgłowski to miejscowość położona blisko Torunia. Pod koniec życia zamieszkał tam biskup Adolf Piotr Szelążek. Znajduje się tam jedna z najstarszych obronnych budowli krzyżackich.

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus jest powszechnie znaną świętą w Kościele katolickim. Większość osób poznało młodą karmelitankę z Lisieux dzięki lekturze “Dziejów duszy”, jej duchowego pamiętnika.

Sługa Boży to określenie w Kościele katolickim osoby, którą uważa się za świętobliwą, odznaczającą się wiarą i pobożnością. Tytuł ten nadawany jest na początku procesu beatyfikacyjnego.

Każda rodzina zakonna ma swoją historię. Szczególne znaczenie ma początek istnienia danego zgromadzenia zakonnego. Określa, w jaki sposób siostry mają służyć Kościołowi.

Habit to strój zakonny charakterystyczny dla danej rodziny zakonnej. Zazwyczaj składa się z sukni, szkaplerza, paska lub sznura. Siostry zakonne na głowę często zakładają welon.

Zakony podejmują się  różnych zadań w Kościele. Jednak wszystkich braci i siostry zakonne łączy jedno wspólne zadanie – miłość do Jezusa i służba Kościołowi.

Zakrystianka to osoba, która przygotowuje niezbędne rzeczy do sprawowania liturgii w kościele oraz dba o porządek w zakrystii i prezbiterium. Jej praca jest bardzo ważna.

Wspólnoty zakonne mieszkają w specjalnym budynku, który nazywamy domem zakonnym lub klasztorem. Zazwyczaj dom zakonny położony jest w pobliżu kościoła.

Kościół Katolicki jest Kościołem powszechnym, co oznacza, że został posłany do wszystkich ludzi. Jego zadaniem jest szerzenie wiary chrześcijańskiej na całym świecie.

Sport to wszelkie formy aktywności fizycznej, które wpływają na poprawę kondycji fizycznej i psychicznej człowieka. Często jest podejmowany w celu wypoczynku i rozrywki.

Pamiątka narodzin Pana Jezusa jest bardzo ważnym wydarzeniem. Przypomina nam o tym, jak bardzo Bóg nas kocha. Zesłał na świat swojego Syna, aby uratować nas od grzechów.

Droga życia zakonnego ma charakterystyczne etapy, które kolejno następują po sobie i żadnego z nich nie można pominąć. Zwieńczeniem tej drogi jest życie w głębokiej przyjaźni z Jezusem.