Listopad, to miesiąc, który spontanicznie skłania nas do zadumy, refleksji. Odwiedzając cmentarze, zatrzymujemy się przy pomnikach swoich bliskich i znajomych, wpatrujemy się w fotografie, przywołujemy wspomnienia z ich życia. Odwiedzając groby naszych zmarłych niejednokrotnie podejmujemy dialog ze sobą, pytając, co w życiu jest najważniejsze, co nadaje sens istnieniu, czemu warto się poświęcić. Wraz ze spadającymi z drzew liśćmi doświadczamy przemijania, upływu czasu, który choć dobrze zapisał się na naszych kartach życia, to wiemy że nie wróci.
Koniec ziemskiego pielgrzymowania zakończył się dla siostry Albiny Łucji Wysockiej, która przeżywszy 87 lat, powróciła do Domu Ojca. Odeszła 10 listopada, otoczona modlitwą całego Zgromadzenia, w duchowej obecności, jak wierzymy, biskupa Założyciela. Siostra Albina, urodzona w Wertepach w diecezji Łuckiej, czuła się szczególnie zaszczycona z posługi biskupa Szelążka w jej diecezji.
Odchodzi bogata osobowość naszego Zgromadzenia, historia, która nie powtórzy się nigdy więcej.
SIOSTRA ALBINA ŁUCJA WYSOCKA (od św. Wincentego a Paulo) –
ur. 7.X.1934 r. w miejscowości Wertepa, koło Łucka.
Do Zgromadzenia wstąpiła 17.II.1953 r.,
I profesję złożyła 26.VIII.1954 r.
W Zgromadzeniu podejmowała obowiązki radnej generalnej, przełożonej domowej, mistrzyni nowicjatu oraz katechetki.
Podczas VI i VII Kapituły Generalnej została wybrana na Matkę w wieku 37 lat
i pełniła swą posługę przez dwie kadencje od 30.XII.1971 r. do 16.VII.1983 r.
W dniu, w którym jeszcze głębiej doświadczamy tajemnicy przemijania, przypominamy sobie również tajemnicę Świętych Obcowania. Codziennie odmawiamy „Wierzę”: a w nim słowa: „Wierzę w świętych obcowanie”. Katechizm Kościoła Katolickiego (962), poucza nas: „Wierzymy we wspólnotę wszystkich wiernych chrześcijan, a mianowicie tych, którzy pielgrzymują na ziemi, zmarłych, którzy jeszcze oczyszczają się, oraz tych, którzy cieszą się już szczęściem nieba, i że wszyscy łączą się w jeden Kościół; wierzymy również, że w tej wspólnocie mamy zwróconą ku sobie miłość miłosiernego Boga i Jego świętych, którzy zawsze są gotowi na słuchanie naszych próśb”.
Wierzymy, że nasza siostra cieszy się już oglądaniem Boga oraz wstawia się za nami u Boga wraz ze Sł. Bożym A. P. Szelążkiem. Spoczywaj w pokoju.
Warto w tym miejscu zaprosić wszystkich do wysłuchania nagrania s. Albiny Wysockiej, która opowiada o swojej drodze do Zgromadzenia.
Nagranie, jako pierwsze zostało opracowane w ramach przygotowywanego filmu o Zgromadzeniu: “Terezjanki, nasza Mała Droga” w reż. Tomasza Domańskiego.
s. Dawida Prusińska CST
