• Flaga Ukrainy

„Liczę na to, że nie będę bezczynna w niebie.
Pragnieniem moim jest pracować dalej dla Kościoła i dla dusz, o to proszę Boga, i jestem pewna, ze mnie wysłucha”.

św. Teresa od Dzieciątka Jezus

Zapatrzeni sercem w Jezusa Wiecznego Kapłana

Święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana obchodzimy w kalendarzu liturgicznym w czwartek po niedzieli Zesłania Ducha Świętego. Święto zostało ustanowione przez Stolicę Apostolską w 2012 roku. Była to odpowiedź Ojca Świętego Benedykta XVI na postulaty zgłaszane przez różne episkopaty, ale przede wszystkim środowiska zakonne dla upamiętnienia Roku Kapłańskiego, który był obchodzony od 19 czerwca 2009 do 11 czerwca 2010 r.

9 czerwca br., w Święto Jezusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana, zgromadzeni na Uczcie Eucharystycznej, uwielbimy Go i wywyższymy. Złożymy dziękczynienie za wszystkich, których powołał do służby Bożej: za papieża Franciszka, biskupów, kapłanów i diakonów. Skierujemy też nasze błagania o łaskę świętości życia wszystkim duchownym i o nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne.

Dzień ten jest podarowany kapłanom, aby wejść w głąb swego powołania. Wsłuchajmy się sercem i umysłem w jakże wymowne rozważania ks. Dolindo Ruotolo, które mogą pomóc nam zgłębić tajemnice Jezusa Najwyższego Kapłana.

Kapłan ma dwie specjalne cechy: jest pośrednikiem między ludźmi i Bogiem oraz jest uwielbieniem Boga. Jako pośrednik Kapłan modli się, odpuszcza, przebacza, błogosławi i uświęca. Jako Boże uwielbienie Kapłan ofiaruje, poświęca i śpiewa. Jezus w rzeczy samej jest jedynym, prawdziwym Kapłanem, ponieważ jest Bogiem i człowiekiem. (…) Jezus jest centrum i życiem wszechświata jako Wieczny Kapłan, bo uwielbia Ojca w stworzeniach. Przez Niego zostały stworzone i uporządkowane, by ukazać Jego chwałę. On jest powszechnym Królem nieba i ziemi jako Wieczny Kapłan.

Jezus pozwolił również stworzeniom w Kościele uczestniczyć w swym Kapłaństwie. Przez sakrament święceń, człowiek staje się niejako eucharystyczną postacią Jego Kapłaństwa. Jezus (…)rozmnożył swe kapłaństwo, by się nim podzielić. Kapłan w momencie święceń naprawdę przyjmuje Chrystusa i jest to prawda, której zgłębić nie sposób. Przyjmuje Jego. Duch Święty zstępuje wraz z Nim i przy pomocy Jego darów zostaje tamtemu przypisany. Przemienia go i żyje w nim. Życie ludzkie kapłana jest jak postać eucharystyczna. Kapłaństwo Jezusowe staje się jego prawdziwym życiem. To cudowne życie może wyrazić się jedynie w życiu kapłańskim, toteż kapłan nie powinien żyć życiem ludzkim. Nie może być związany z inną ludzką istotą i jej się ofiarować, by dzielić z nią życie. Powinien je przenieść na Jezusa i w zamian cieszyć się tylko Nim.

Ciągle aktualne są słowa Pana Jezusa, które skierował do Apostołów: ”Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał..”. Zna ich słabości i ludzkie ograniczenia, stąd nieustannie zanosi do Ojca gorące błagania: „(…) ,aby tak jak My stanowili jedno (…), aby moją radość mieli w sobie w całej pełni.(…), byś ich ustrzegł od złego.(…) Uświęć ich w prawdzie.(…) Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie, aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty Ojcze we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno.(…), aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś w nich była i Ja w nich”.

Pan Jezus zaprasza i nas do modlitwy i cichej ofiary za kapłanów. Wiele dobra duchowego przyniesie Kościołowi i światu płynąca z serc modlitwa. Świat dzisiejszy woła o kapłanów świętych! Przypominał o tym wielokrotnie św. Jan Paweł II. Prośmy i my Wiecznego Kapłana, aby ożywił gorliwość kapłanów w Jego świętej służbie.
Wszystkim, którzy kochają Kościół, a w nim Chrystusowe kapłaństwo i uczestniczą w walce duchowej o świętość kapłanów, z głębi serca dziękujemy za dar codziennej modlitwy. Prosimy o włączenie się w misję św. Teresy- misję modlitwy za kapłanów. Można skorzystać ze strony internetowej Misja św. Teresy.

Drodzy Kapłani, w Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana, życzymy słowami św. Pawła Apostoła: A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe.

s. Teresa Kalska CST

Podziel się: