• Flaga Ukrainy

„Pracujmy razem dla zbawienia dusz.
Mamy tylko nasze życie – jeden dzień – by je ratować.
Następnym dniem będzie wieczność”.

św. Teresa od Dzieciątka Jezus

Wspólnota małych serc

W sobotę, 25 lutego, w naszym suwalskim domu odbyło się kolejne formacyjno – warsztatowe spotkanie dla dzieci. Tym razem od strony formacyjnej skupiliśmy się na odkrywaniu, że każdy z nas ma swoje miejsce w Kościele, które jest wyjątkowe i niepowtarzalne. W warsztacie artystycznym spróbowaliśmy swoich sił w tzw. recycling art.

Tradycyjnie przygotowania do sobotniego spotkania rozpoczęły się już w piątkowy wieczór. Do drzwi naszego domu zakonnego zapukali wolontariusze – młodzież ze Szkoły Podstawowej nr 4 w Suwałkach. Zapał młodych serc przydał się bardzo – trzeba było przygotować identyfikatory, materiały warsztatowe, a także odpowiednio przystosować salę i stołówkę.

Następnego dnia, już od rana, z wielką radością na małych artystów czekały siostry i wolontariusze. Spotkanie tradycyjnie rozpoczęło się o godzinie 9:00 wspólną modlitwą i przedstawieniem się. Uczestnicy zostali podzieleni na pięć kolorowych grup, a wolontariusze i siostry jak zawsze z troską i zainteresowaniem czuwali nad swoimi podopiecznymi. Po przywitaniu rozpoczął się warsztat artystyczny. Myślę, że można spokojnie zaliczyć go do kategorii tzw. recycling art. W starych płyt CD oraz z rolek po papierze toaletowym wykonywaliśmy wazony oraz zwierzęta. Mimo, iż artystycznym zmaganiom została nadana jakaś linia, to wszystkie prace były wykonywane według autorskich pomysłów. Powstały wyjątkowe wazoniki oraz niezwykle kolorowe zwierzęta, co widać na załączonych zdjęciach.

Ważnym punktem dnia było też II śniadanie. Oprócz tego, że wzmocniliśmy swoje ciała, to w czasie wspólnego posiłku mogliśmy się też cieszyć sobą nawzajem. Wolontariusze pod bacznym okiem siostry Anety pięknie ozdobili stołówkę oraz przygotowali smaczny napój do śniadania.

Po zakończeniu warsztatu artystycznego, sesji fotograficznej i względnym sprzątnięciu sali rozpoczął się czas zadania formacyjnego. Siostra Krystyna wprowadziła uczestników w temat budowania wspólnoty Kościoła. Przypomnieliśmy sobie, że każdy z nas jest taką wyjątkową i niepowtarzalną cegiełką, która buduje żywy Kościół. Na podłodze zostało rozłożone płótno z zarysem budynku kościoła, który dzień wcześniej wykonała jedna z wolontariuszek. Każdy z uczestników otrzymał kawałek kartonika, który miał symbolizować cegiełkę. Następnie pisaliśmy na nim swoje imię i kolorowaliśmy go tak, żeby przypominał naszą wizytówkę. Każda z grup miała za zadanie tak układać wykonane przez siebie cegiełki, aby wypełnić nimi ściany narysowanego na płótnie kościoła. Po wykonaniu zadania wszyscy zauważyli, jak oryginalny i kolorowy powstał budynek. Tak właśnie wygląda wspólnota Kościoła budowana przez nas – każdy jest potrzebny i każdy wnosi do niej swój niepowtarzalny wkład.

O 13 godzinie pod bramą domu zakonnego swoich pociech zaczęli wypatrywać stęsknieni rodzice. A dzieci… cóż… żegnały naszą ekipę organizacyjną szerokim uśmiechem i tradycyjnym już pytaniem: A kiedy następne warsztaty?

Wielkie dziękczynienie kierujemy w stronę tych wszystkich, dzięki którym te spotkania mogą się odbywać: naszym siostrom, które wspierają nas modlitwą, pomocą i materiałami, młodym wolontariuszom za ich cenny czas, rodzicom za zaufanie i wsparcie oraz dzieciom za ich obecność. Szczególne podziękowania należą się s. Karolinie Śliżewskiej za przygotowanie i udostępnienie nam pomieszczeń Świetlicy im. Dzieciątka Jezus.

s. Krystyna Nowakowska CST

Podziel się: