Powierzyć się Bogu
Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. (Łk 2,34)
Tej nocy, w której Jezus stał się słabym i cierpiącym z miłości do mnie, uczynił mnie silną i dzielną, przyodział mnie w zbroję. I począwszy od tej błogosławionej nocy nie przegrałam żadnego starcia, przeciwnie kroczyłam od zwycięstwa do zwycięstwa, rozpoczynając – rzec można – „bieg olbrzyma”.
Czuję w moim sercu pragnienia bezmierne i z ufnością proszę Ciebie, żebyś przyszedł wziąć w posiadanie moją duszę. Pozostań we mnie jak w tabernakulum, nie oddalaj się nigdy od swojej małej hostii.
O Boskie Dzieciątko, jedyny mój skarbie. Wyryj w mojej duszy cnotę Twojej miłości, aby w dniu mych narodzin dla Nieba, Aniołowie i Święci poznali Twoją małą oblubienicę.
s. Teresa Kalska CST