„Liczę na to, że nie będę bezczynna w niebie.
Pragnieniem moim jest pracować dalej dla Kościoła i dla dusz, o to proszę Boga, i jestem pewna, ze mnie wysłucha”.
W trzecią niedzielę wielkanocną, 14 kwietnia b.r., w rocznicę chrztu Polski, w parafii pw. św. Aleksandra w Suwałkach, uczniowie ze Szkoły Podstawowej nr 2 im. Aleksandry Piłsudskiej pod kierunkiem siostry Teresy Kalskiej CST, Adrianny Rybak i Izabeli Walendzewicz zaprezentowali program artystyczny pod nazwą: „Radość - Zmartwychwstał Pan”.
Raniutko, kiedy jeszcze dzieci spokojnie spały, wraz z mężem cichutko wymykała się do kościoła na Mszę świętą. Tak dobrze czuła się klęcząc koło męża. Nie byli sami na ziemi. Oto Bóg, najlepszy Ojciec człowieka, w tej chwili błogosławi i zapewnia swą opiekę. Syn Boży w chwili podniesienia daje im widzialny dowód swej miłości.
Dzień 9 kwietnia 1888 r. dla Karmelu w Lisieux był dniem wielkiej radości i wzruszenia. Oto kolejna córka państwa Martin: Teresa, w wieku 15 lat, po wielu zmaganiach i trudnościach przekroczyła progi wymarzonej dla siebie przystani.
W 19- rocznicę śmierci papieża Polaka, siostry z Rzymu uczestniczyły w Eucharystii sprawowanej w kaplicy polskiej pod Konfesją św. Piotra. Mszę św. celebrował ks. Jarek, misjonarz z Oruro a homilie wygłosił ks. dr Paweł Rytel-Andrianik dyrektor Radia Watykańskiego. Wspominając postać św. Jana Paweł II, ksiądz Paweł podkreślił, że życie Jego można przedstawić za pomocą litery “M”: Modlitwa, Misje, Młodzież, Maryja, Miłosierdzie,… itd.
Jezus w wielu miejscach w Ewangelii, a właściwie w całej Ewangelii, wzywa do duchowej przemiany, nawrócenia, aby uczynić ze swych słuchaczy dzieci Boże. To wezwanie w bardzo mocnej formie zawarte jest np. w cytowanej na początku niniejszej katechezy Ewangelii: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.
W Wielki Czwartek, 28 kwietnia 2024 r., s. Teresa Kalska ze Zgromadzenia Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus udzieliła wywiadu w audycji: "Tu i Teraz" w Radio Warszawa. Prowadzący audycję Jarosław Wydra, postawił siostrze pytania, brzmiały one m.in. Dlaczego powinniśmy modlić się za kapłanów? Jakie możemy mieć oczekiwania wobec kapłanów? Jakie życzenia składa siostra kapłanom, których dziś spotyka?
Wydawać by się mogło, że Teresa cały czas żyje w świetle. Nieustannie zjednoczona z Jezusem, ciągle wyraża Mu swoją miłość, nawet trzech minut nie pozostaje bez myśli o Nim. Jakże łatwo dać się zwieść i uwierzyć, że całe jej życie jest usłane różami... Wbrew temu, co pisze, nasza karmelitanka kroczy przez życie wąską ścieżką zawierzenia. Od młodości pozbawiona wzniosłych uczuć i świateł.
Kiedy w listopadzie 1863 r. otrzymała Zelia telegram donoszący o zdobyciu przez Izydora bakalaureatu z nauk ścisłych, przesłała bratu szczere gratulacje. Troska o przyszłość brata nie dawała spokoju Zelii. Jako starsza siostra znała lepiej życie od niego. Dawało jej to prawo do pouczeń Izydora.
Podejmując w niniejszej katechezie temat nawrócenia dotykamy samej istoty duchowego przeżywania Wielkiego Postu i przygotowania do Wielkanocy. Chcemy spojrzeć na nawrócenie w kontekście całego życia duchowego, w kontekście drogi duchowego zjednoczenie z Bogiem.
Niezależnie od czasów, sytuacji społecznej i politycznej, kultury narodowej, w których przychodzi żyć i pełnić posługę kapłanom, podstawy ich duchowości i aktywności apostolskiej pozostają niezmienne. Są nimi duchowa więź z Chrystusem, która trwa i formuje się przez osobistą modlitwę, rozważanie słowa Bożego, życie Eucharystyczne.
