W bieżącym biuletynie znajdziecie tekst nowenny do św. Teresy z Lisieux, który opracowała s. Agnieszka Jaworska CST oraz kolejne dwie audycie o naszej świętej Patronce. Poza tym czekają na was nowe terezjańskie perełki i komentarze biblijne, a także misyjne ciekawostki. Zachęcamy również do zapoznania się z artykułami, które opisują naszą pracę duszpasterską wśród dzieci.
„Nie dziwię się wcale, że zażyłość z Jezusem wydaje ci się nieco trudna do urzeczywistnienia. Nie można do niej dojść w jeden dzień. Lecz jestem pewna, że na tej wdzięcznej drodze wesprę cię o wiele skuteczniej wtedy, kiedy zostanę uwolniona od śmiertelnej powłoki”.
W dniach 28-30 września br. w konkatedrze suwalskiej przy której posługują siostry Terezjanki odbyło się Triduum ku czci św. Teresy od Dzieciątka Jezus, przed jej liturgicznym wspomnieniem. Tradycją jest, że trzy dni poprzedzające wspomnienie św. Teresy, siostry wraz z parafianami i przyjaciółmi gromadzą się w kościele, aby przy figurze św. Teresy, umieszczonej w bocznym ołtarzu, modlić się przez jej wstawiennictwo.
Gdy myślę Teresa, docieram do głębi słowa Ecclesia. To słowo brzmi jak Matka, która daje życie. Teresa karmiła się tym co otrzymywała ze Stołu Pańskiego w Kościele. Można umrzeć z pragnienia stojąc przy źródle, tylko dlatego, że uparcie możesz zaprzeczać jego istnieniu.
Z nieukrywaną radością dzielimy się informacją o dotarciu do kolejnego miejsca pobytu św. Teresy w Rzymie. Tym razem jest to miejsce jej noclegu podczas nawiedzenia Wiecznego Miasta.
Gdy myślę Teresa, wyraźniej dostrzegam wszystkie dzieła misji Kościoła na świecie. Oglądam je przez karty Ewangelii, przez ofiarę i poświęcenie misjonarzy. Tak patrzyła na dzieło Ewangelizacji św. Teresa. Aby dotrzeć do każdego miejsca potrzeba wiele wysiłku i starań, a Teresie, Jezus zaplanował podróż w czasie poprzez realizację jej pragnień i marzeń.
Gdy myślę Teresa, spotykam słowo cierpienie. Jest ono jak sejsmograf wpisany w życie Teresy. Cierpienie dotyka każdego z nas w różnej skali częstotliwości i rozpiętości. Nie łatwo o nim mówić i pisać. Teresa znalazła sposób na jego znoszenie. Łączyła każdą chwilę życia z drogą Chrystusa.
Gdy myślę Teresa, dostrzegam jej codzienne przeżywanie miłości. Teresa mówiła, że miłość karmi się wyrzeczeniami. Czy łatwo przychodzi mi odmówić sobie jakiejś przyjemności? Oczywiście że nie!
Gdy myślę Teresa, rozumiem bardziej słowo prawda. Będąc mistrzynią nowicjatu Teresa w obowiązku miała przekazać młodym siostrom prawdę, która nie zawsze była dla nich wygodna. Czyniła to z niezwykłą miłością, bo wiedziała, że prawda powiedziana bez miłości może zabić ducha.
Gdy myślę Teresa, odkrywam jej codzienne przeżywanie wiary. Nie łatwo jest dziś wierzyć w gąszczu najrozmaitszych poglądów i filozofii. Teresa wiedziała, że wiara nie jest ani poglądem ani żadną inną filozofią lecz łaską do poznawania Boga.
