Serdecznie zapraszam do lektury ostatniego w tym roku kalendarzowym terezjańskiego biuletynu. Biuletyn zawiera informacje na temat tego, co działo się w naszym zgromadzeniu w czasie adwentowego czuwania oraz życzenia bożonarodzeniowe.
Kończący się rok 2023 sprzyja podsumowaniom i ocenom, tego co udało nam się dokonać w mijających miesiącach w przestrzeni medialnej. Ten okres był dla nas bardzo owocny i chcemy wyrazić naszą wdzięczność wszystkim, którzy naszą stronę i media społecznościowe odwiedzają.
Boliwijskie dzieci są najbliżej Dzieciątka Jezus. Wielu z nich mieszka w domach bardzo podobnych do ubogiej stajenki, wielu doświadcza różnych braków i głodu. Bądźmy jak pasterze czy królowie, którzy śpieszą, by powitać Jezusa i złożyć mu dary. Podarujmy święta dzieciom w Oruro.
Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia – będziemy mówić o Was Nowonarodzonemu, bo jak nie wysławiać tego dobra, którego On jest przyczyną w Waszych sercach. Niech ten Maleńki Bóg będzie Królem Waszych serc i napełnia je swoim pokojem i miłością. Niech On Wam błogosławi w Nowym Roku i zawsze.
Pod kolumnadą św. Piotra już po raz piaty, została otworzona szczególna wystawa galerii 100 szopek, które zostały wykonane i przywiezione z różnych krajów. W tej szczególnej ekspozycji znajduje się także nasza polska szopka, pokazująca trzy rodziny: Świętą Rodzinę, błogosławioną rodzinę Ulmów oraz Żydowski ród Goldmanów.
Bóg przychodzi na świat jako dziecko, bezbronne i potrzebujące pomocy, abyśmy nie bali się Jego wielkości. On nie chce przytłoczyć nas potęgą swego majestatu, ale stając się Dzieckiem prosi o miłość. Nie pragnie niczego innego jak tylko naszej miłości – przypomina św. Teresa od Dzieciątka Jezus.
Nadzieja jest motorem życia, podejmowanych wysiłków i śmiałego patrzenia w przyszłość. Nadzieja czysto ludzka zawieść może, ale nadzieja chrześcijańska nie, gdyż jest zbudowana na słowie Bożym, dotyczy prawdomówności Boga, obejmuje rzeczywistość nadprzyrodzoną. Takiej nadziei szukajmy i taką nadzieję budujmy w sobie, prosząc Boga o potrzebne światło.
Czym jest radość? Czy to hałas zewnętrzny? Salwy śmiechu na najwyższych decybelach, czy delikatne dotknięcie Boże, Twojej łaski, które ze szczęścia wyciska łzy? Z Twojej postawy Jezu uczę się, czym jest cnota radości, gdyż radość to owoc miłości, to owoc działania Ducha Świętego w nas.
Ten, kto rozkazuje, nie jest twoim Panem, ale bratem, siostrą. Bóg jest twoim Panem, Jemu oddaj pokłon. Rzetelność w podjętych zobowiązaniach wymaga dojrzałości woli, decyzji i zachowań. Ten, kto rozkazuje nie może innych podporządkowywać sobie, a ten, kto słucha, nie może zwolnić siebie z dojrzałości osobistej. Chętnego dawcę miłuje Bóg.
Czy wiem, że mam dobre serce? Czy kiedykolwiek je skontrolowałem, by zobaczyć, czy jest dobre? Nikt nie rodzi się niedokończony. Bóg dał nam wszystko dobre: cały świat zewnętrzny i cały świat wnętrza. Grzech rozbił tę jedność, ale mamy pomoc Kościoła i sakramenty święte. Mamy dbać o łaskę habitualną jako trwałe uzdolnienia do życia zgodnego z prawem Bożym i łaskę aktualną.
