Jubileusz 150. rocznicy urodzin świętej Teresy od Dzieciątka Jezus jest inspiracją do podejmowania nowych przedsięwzięć jako dziękczynienie Bogu za dar życia, powołania zakonnego i świętość Teresy z Lisieux. Kolejnym projektem dedykowanym św. Teresie będzie cykl świadectw pod nazwą: "150 żywych róż na 150-tą rocznicę urodzin św. Teresy". Żywa róża, to świadectwo osoby, która podzieli się z nami swoją przyjaźnią ze św. Teresą.
Kolejnym projektem ku czci św. Teresy od Dzieciątka Jezus jest nowy cykl animowanych filmów dla dzieci i dorosłych pt. Historia życia św. Teresy z Lisieux. Krótkie filmy będą opowiadały o najważniejszych wydarzeniach z życia Karmelitanki z Lisieux, tak, by odbiorca mógł lepiej poznać jej osobę oraz duchowe przesłanie. Rysunkowe filmy będą umieszczane na naszej stronie internetowej przez cały rok jubileuszu.
Miłosierny Bóg umiłował nas bezwarunkową, wierną i całkowitą miłością, która została nam ofiarowana w tajemnicy Wcielenia Syna Bożego. Jest to Miłość miłosierna, która nie narzuca się przemocą, ale pochyla się nad słabością i nicością stworzenia. Miłość, która ma charakter bezinteresownego daru.
Kończący się rok 2022 sprzyja podsumowaniom i ocenom, tego co udało nam się dokonać w mijających miesiącach. Z radością odwołuje się do wszystkich naszych przedsięwzięć w przestrzeni medialnej w bieżącym roku. Żyjąc terezjańskim charyzmatem starałyśmy się dzielić z Wami duchowością Zgromadzenia, jak też wydarzeniami związanymi z życiem naszych wspólnot.
W czasie Bożego Narodzenia czcimy Tajemnicę Wcielenia. Jest to Misterium Bożej wędrówki do człowieka. Bóg dla naszego zbawienia pokonał niewyobrażalną odległość bytową, dzielącą Stwórcę od stworzenia. Aby zapewnić dostęp do Siebie, Bóg zbliżył się do ludzi w postaci bezbronnego, potrzebującego opieki Niemowlęcia.
Pokora nie polega na tym, by myśleć i mówić, że mamy pełno błędów, ale na tym, by czuć się szczęśliwymi, gdy inni tak o nas myślą i mówią. Jest ci koniecznie potrzebne nie tylko praktykowanie cnót heroicznych, co nabycie pokory.
Tej nocy, w której Jezus stał się słabym i cierpiącym z miłości do mnie, uczynił mnie silną i dzielną, przyodział mnie w zbroję. I począwszy od tej błogosławionej nocy nie przegrałam żadnego starcia, przeciwnie kroczyłam od zwycięstwa do zwycięstwa, rozpoczynając - rzec można - „bieg olbrzyma”.
Jezus z upodobaniem pokazuje mi jedyną drogę, która prowadzi do Boskiego ogniska, a tą drogą jest ufność małego dziecka, co bez obawy zasypia w ramionach Ojca. Nigdy nie można dość ufać dobremu i potężnemu Bogu. Wszystko otrzymujemy od Niego według stopnia ufności.
Katecheza wyszła nam naprawdę super. Dużo radości, prac ręcznych, które cieszą oczy, można bylo coś przegryźć oraz spokojnie odetchnąć, choć na chwilę.... W sobotę 17 grudnia zakończyliśmy na ten rok nasze zadanie tutejszym słynnym spotkaniem przy czekoladzie i buńuelo z zadumą nad zbliżającym się narodzeniem naszego Pana. Niech On wszystkim Wam błogosławi i wynagrodzi swoim uśmiechem. Niech Jego narodzenie wypełni wszelkie potrzeby Waszych serc.
Jezus nie żąda wielkich czynów, ale jedynie zdania się na Niego i wdzięczności. Wdzięczność jest tym, co najbardziej przyciąga łaski Boże. Gdy dziękujemy za dobrodziejstwa, Bóg jest wzruszony i spieszy, by dać nam dziesięć nowych łask, a jeśli dziękujemy, to jakże nieobliczalne jest pomnożenie łask.
