We wrześniu mieliśmy kolejną okazję do świętowania, ponieważ 21 września w Boliwii obchodzimy Dzień Ucznia. W naszym Centrum Pastoralnym to był szczególny dzień. W każdej grupie wybieraliśmy najlepszych uczniów. Towarzyszyła nam radość, zabawa i troszkę spojrzenia w przeszłość. Wszystkim uczniom życzyliśmy wielu sukcesów nie tylko tych naukowych, ale przede wszystkim tych życiowych.
Podczas mojej podróży do Oruro już na lotnisku w La Paz spotkałam się z wielką otwartością boliwijskiego społeczeństwa, zainteresowaniem i pomocnością. Łatwo można było rozpoznać mieszkańców Boliwii, ponieważ wielu z nich chodzi w regionalnych strojach. Kiedy byłam w Cochabamba zauważyłam, że ludzie lubią żyć na zewnątrz, poza swoimi domostwami. Lubią się ze sobą spotykać, rozmawiać. Mają smykałkę do handlu i są w tym bardzo sprytni.
Dziecięctwo duchowe jest związane ze św. Teresą od Dzieciątka Jezus. Drogę duchowego dziecięctwa rozeznała w sobie będąc najpierw w pełni dzieckiem, córką, dojrzałą kobietą, oblubienicą i matką dusz. Postawa dziecka zafascynowała Teresę i pozwoliła jej odkryć ojcostwo Boga.
Dzień Migranta i Uchodźcy przebiegać będzie pod hasłem: „Budować przyszłość z migrantami i uchodźcami”, które zarazem jest tytułem Orędzia Ojca Świętego na 108. Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy. Migranci i uchodźcy to duża część społeczeństwa w każdym kraju. Uciekają ze swojego kraju z powodu wojen, biedy, terroru czy braku możliwości rozwoju.
Każdego dnia mijamy ludzi wielkich nic nie wiedząc o ich wielkości. Mijamy bohaterów nic nie wiedząc o ich bohaterstwie. Żyjemy w blasku współczesnych nam świętych o świętość ich nie podejrzewając. Nie jest cechą ludzi wielkich a skromnych wykrzykiwać wszem i wobec o swej wielkości. Bywa, że dopiero śmierć i dystans czasowy pozwalają nam odkryć to, co za życia pewnych osób było zakryte, nierzadko szczelnie, wręcz hermetycznie.
Miłość do Maryi wzrastała w niej już od dziecka. Kult i nabożeństwo do Maryi w domu Martin były naturalnym rozwojem w wierze. Dodawanie imion „Maria” każdemu dziecku z rodziny Martin podczas chrztu świętego świadczy o głębokiej zażyłości z Maryją.
Miłość Teresy wypływała z jej bezgranicznej niemocy i bezgranicznej ufności. Pisała, że im bardziej jesteśmy słabi, bez pragnień i cnoty, tym bardziej nasze serce jest podatne na przemieniającą nas łaskę. Wypowiedziała znamienne słowa: „Ufność i nic jak tylko ufność powinna nas prowadzić do Miłości”.
Biskup łucki był zatroskany o kapłanów, którzy pozostali na Wołyniu, a dokładnie to najczęściej przebywali w sowieckich więzieniach i obozach pracy. W grudniu 1946 roku sporządzono w Zamku Bierzgłowskim, zapewne na polecenie biskupa Szelążka, wykaz księży diecezji łuckiej aresztowanych przez władze sowieckie w latach 1944-1945.
Nadzieja pozwoliła św. Teresie ufać Bogu, że niebo będzie jej udziałem, a nawet już się nim staje. Żyjąc na ziemi pragnieniem nieba, urzeczywistniała stan wiecznej szczęśliwości, do którego zmierzała i za którym tęskniła.
Wiara św. Teresy, to nie tylko jej stosunek do Boga wyrażony w postawie modlitwy i przyjmowanych sakramentach, ale przede wszystkim Boży sposób patrzenia na rzeczywistość. Przeżywanie codzienności z miłością i wypełnienie we wszystkim woli Boga z głębokim zawierzeniem naszemu Ojcu.
